Al van zolang als ik me kan herinneren ben ik het type persoon die over letterlijk alles wakker ligt. Je kent het gezegde wel ‘trek het je toch niet zo hard aan‘. Maar ik kan het meestal niet helpen.  Alles wat tegen me gezegd wordt gaat recht naar m’n hart. Ik kan heel moeilijk filteren wat belangrijk is, wat ik van me af kan zetten of wat zelfs mijn aandacht mag ‘passeren’.

Dit heeft tot gevolg dat ik mijn hoofd absoluut niet kan leegmaken. En dat heeft dan weer eens tot gevolg dat ik me ga gedragen op bepaalde impulsieve wijze, waardoor ik mijn omgeving telkens verder van me af ga duwen. Bad habits? Zo kun je dat wel stellen.

Tot voor kort dacht ik dat een grote, dikke muur rond me bouwen de oplossing was. Niemand toelaten en gewoon verdrinken in de chaos in m’n hoofd. Maar ondertussen heb ik geleerd dat me dat net nergens brengt…Integendeel. (waarvoor dank aan mijn collega’s om zo verdomd hard om me te geven ♥)

Als alles recht naar je hart gaat neem je alles erg persoonlijk. Zelfs over iets banaal kan ik soms nachten na elkaar wakker liggen en piekeren. Dat heeft dan weer tot gevolg dat ik mezelf veel te laag inschat (I know, ik kom helemaal niet zo over). Ik ga nadenken over iedere actie en ieder woord dat uit m’n mond komt. Ik durf niet ondernemen en blijf gewoon op veilige afstand toekijken. Soms kan ik echt maanden en soms zelfs jaren iets met me meesleuren en dat heeft dan zo’n grote impact op het ‘nu’. Ik moet leren loslaten.

Dus nu stel ik mezelf de vraag: ‘Wat is het nut van iets mee te nemen in je rugzak waar je toch niks meer aan kunt veranderen?’ Whatever happened, happened. Yes, it hurt. Yes, it made me feel like shit. Yes, not everything that happened was fair. Yes, I made some stupid decisions. Yes, I cry like a baby (haha – ik ben echt zo’n emotioneel beest). Maar ik vergeet zo vaak stil te staan bij de dingen die ik net wel heb of net wel goed gaan. Waarom vergeet ik zo vaak stil te staan bij de dingen in het leven die me nu, op dit moment vreugde brengen?!

Ik heb mezelf deze week de opdracht gegeven om eens stil te staan bij de dingen die me gelukkig maken.

• Mijn fantastische dochter. Die me telkens opnieuw aan het lachen brengt. Ik ben nu al zo trots op haar ♥
• Mijn geweldige verloofde (I’m getting used to the word :-P). Die me blijft steunen, ondanks m’n ‘dark’ days (Ja, ik ben best goed in deze zelfreflectie).
• Mijn lieve ouders. Ze blijven me echt steunen in alles wat ik doe ondanks alles.
•  Musical vrienden. They lift me up :-).
• M’n collega’s. Omdat ze blijven geloven in de beste versie van mezelf; zelfs wanneer ik denk dat ik ze kwijt ben. Oja, en ze brengen met aan het lachen 😀
• Zanglessen. Ik ben oprecht gelukkig als ik kan zingen en dingen kan doen waarvan ik niet eens dacht dat ik ze kon.
• Spaghetti. Bedankt om te bestaan ♥
• Series bekijken en zo een dag laten voorbijgaan without a care in the world.
• Elke dag naar muziek luisteren
• wedding planning (Oh yeah I love to plan my perfect wedding ♥)
• good hair days
• …

Eigenlijk heb ik zoveel kleine en grote dingen om gelukkig van te worden. Waarom laat ik mijn gevoel dan zo vaak bepalen door kleine, slechtere dingen?!

No more! 🙂

Time to be happy and enjoy this one life we’ve been given. (Jah ik ben geen kat met negen levens :-P)

Bedankt voor de liefde (jullie weten wel wie jullie zijn ♥)

Liefs
Faye