Ik kijk op dit moment rustig toe hoe Ruby in bad speelt met haar avontureneiland van Vtech (blub blub bad heet de nieuwe reeks). Ze heeft bijna alles van zoef zoef dieren, enkele auto’s en autobaan van Toet toet auto’s en nu heeft ze dus ook een badspeeltje met Zeno schildpad.

We hebben dit avontureneiland gekocht, omdat onze badkamer altijd onder water staat van onze kleine waterrat. We hoopten met Zeno schildpad wat meer rust te creëren tijdens het badmoment en dat lijkt aardig goed te lukken. Er wordt nog wel wat gespetterd (wat logisch is met zo’n enthousiaste tweejarige), maar de grote vloedgolven blijven gelukkig uit.

Ik ben ondertussen mama van een eigenzinnige peuter. Ze weet heel goed wat ze wil en weet perfect in te spelen op onze zwakke plekken. Ze is een echte vrouwelijke casanova. Een echte ‘ertenbreker’.
Ik was 2 jaar geleden enorm bang dat ik de babyfase zou missen en zou hunkeren naar de momenten waarop ze lag te slapen op mijn borstkas.
Maar eerlijk? Hoe ouder ze wordt, hoe meer ik van haar eigenzinnige zelf ga houden.

De manier waarop ze zo lief ‘mama’ zegt en wil dansen, kusjes geeft, ’s morgens ligt te gieren in haar bed en niemand weet waarom…
Of hoe ze plots door het huis kan beginnen lopen met haar hoofd eerst en me wil helpen als ik de was doe.
En ja, de driftbuien kunnen me soms de muren opjagen en soms komt de stoom wel eens uit mijn oren… Maar alles is zo weer vergeten als ze mijn ‘I love you’ beantwoordt met ‘wofjoeeee’.

Moeder zijn van een peuter is geweldig. En al zeker van eentje die Ruby heet.