Ik ben Faye, geboren in 1991.
Ik ben de trotse mama van Ruby °28/10/2014 en Flynn °19/06/2018.
Sinds 07/07/2017 ben ik getrouwd met Björn.
Ik hou van foto’s maken, een rode hemel bij zonsopgang, de lach van m’n kinderen, de geur van verse regen, decoratie, spaghetti, series binge watchen, shoppen, zorgen voor anderen, snoep, de kleur zwart, musicals en muziek in het algemeen, mijn vrienden, prullen uit de action, feestjes organiseren, dankbaarheid, scampi’s, geurkaarsen, fietstochtjes in de zomer, orde in de wanorde, op blote voeten lopen, vloerverwarming, …
Ik ben eigenzinnig, impulsief, vastberaden, behulpzaam, perfectionistisch, een dromer, een stresskieken, snel geïrriteerd, een zorger, een handvol, onzeker, …
Ik ben deze blog in 2015 gestart, nadat ik te maken kreeg met een postnatale depressie. Ik kreeg heel vaak te horen dat ik alles heb om gelukkig te zijn, maar toch voelde/voel ik me niet altijd 100% gelukkig.
Ik ga niet verbergen hoe ik me voel. Ik ga er ook geen taboe rond creëren. Het is hoe het is.
Ik ben 28 jaar en ik lig al 10 jaar met mezelf in de knoop. Ik benijd mensen die zelfvertrouwen uitstralen, zelfs als ze weten dat ze niet perfect zijn.
The road to self-love is a long one, maar ik doe mijn best, one step at a time.
Na vijf jaar is deze blog uitgegroeid tot veel meer dan gewoon een plek om mezelf te zijn. In januari 2019 is er een zeldzame vorm van epilepsie vastgesteld bij mijn baby van toen zeven maand oud; het syndroom van West.
Nu, begin 2020, weten we dat zijn hersenschors niet goed is aangelegd. Wat dat concreet wil zeggen weten we nog niet, maar we weten wel dat zijn weg alles behalve ‘normaal’ zal zijn.
Deze blog is dus ondertussen mijn uitlaatklep geworden om mijn verdriet en angst te delen, maar ook om onze kleine overwinningen van de daken te schreeuwen en misschien anderen een hart onder de riem te steken die in een gelijkaardige situatie terecht komen.
Bedankt om mijn/ ons verhaal te volgen.
Liefs x
Mumaye 